Woe 14/7/2010 :
We aten gisterenavond in Denny’s. Die was op de
benedenverdieping van ons hotel en omdat het zo hard regende en waaide,
leek dat ons de beste oplossing.
Een nieuwe ervaring met de Amerikaanse eetcultuur volgens Jeroen. Wat
een tegenvaller! Niet duur, ook niet echt bijzonder, wel eindeloos
gewacht… Er was duidelijk iets mis met deze ploeg mensen. Heel wat
mensen gingen na het lange wachten gewoon weg, zonder eten.
Vandaag ontbijten we op onze kamer want we willen op tijd vertrekken.
Om precies 8 uur zijn we al op de Highway. De rit gaat vandaag richting
Kalispell. We verlaten Canada waar we 2 provincies bezochten: British
Columbia en Alberta.
De rit door het stukje Canada tot aan de grens laat ons een
uitgestrekte vlakte zien met hier en daar een grote ranch. We zien veel
hooi liggen, hier en daar een stuk land waarop graan heeft gestaan
(zeldzaam) en vrij veel vee.
Bij de grens met Amerika krijgen we weer het lijstje met de al gekende
vragen. Waar komen we vandaan? Waar zijn we aangekomen in de VS? Waar
hebben we onze wagen gehuurd? Wat is de bedoeling van onze trip? Waar
gaat de trip nu naartoe? Waar zullen we de volgende nacht doorbrengen?
Hebben iets ingevoerd uit Canada? Wanneer gaan we terug naar België? …
Al snel voorbij de grens rijden we Glacier National Park. In St. Mary
bezoeken we eerst het Visitor Centre. We volgen de Going-to-the-Sun
Road. De weg brengt ons inderdaad hoog genoeg, in de richting van de
zon. Het is koud (rond 9°) en heel winderig, maar de zon is er ook.
Onderweg stoppen we bij een aantal viewpoints. Er zijn ook op
verschillende plaatsen wegenwerken aan de gang. In de States staat er
bij het begin en einde van de werken meestal een dame met een bordje
“slow”. Wat een job!
Regelmatig wordt het verkeer beurtelings over één rijvak geleid. We
rijden via Logan Pass: hoog, schitterende zichten, af en toe een beetje
eng hoog (voor mij dan wel). Deze pas brengt ons langs de gletjsers
waarnaar dit park genoemd werd.
Bij het Visitor Centre bij de aanvang van de Logan Pass gaan we een
eindje wandelen in de sneeuw. Frisjes, prettig, in het putteke van de
zomer met een goede jas in de sneeuw.
Picknicken doen we pas vrij laat want langs de Logan Pass was er niet
zoveel picknickgelegenheid. Beneden in de vallei vinden we een rustig
plekje.
Na de late picknick zijn we al snel in ons Red Lion Hotel in Kalispell.
Het hotel ligt aan een typische Amerikaanse townmall (winkelcentrum).
We kunnen van in ons hotel in de mall.
’s Avonds eten we in Pizza Hut. We nemen de formule “All you can eat”.
Het wordt weer een beetje mensen kijken in de Pizza Hut. Wat doet dit
volk toch om zo zwaar te worden? Hier is echt iets mis met hun
eetgewoonten…
Morgen rijden we door naar Yellowstone, dat betekent dat we 3 dagen
zonder internetverbinding zullen zijn. Jullie zullen onze verslagen
even moeten missen maar, we blijven wel schrijven, dus… nadien kunnen
jullie de schade inhalen.
