Terug naar het dagboek....

Di 13/7/2010 :

We ontbijten in ons hotel. Hoteluitbaters zijn eigenlijk een beetje hypocriet: op elke hotelkamer worden gasten aangemoedigd hun handdoeken zoveel mogelijk te hergebruiken. Daar hebben wij geen probleem mee, integendeel, met hun manier van ontbijten op papieren bordjes, drinken uit kartonnen en isomo bekertjes met wegwerpbestek, daar hebben we het iets moeilijker mee. Hun groen-denken en handelen heeft andere mogelijk toch andere doelstellingen…
We blijven vandaag nog eerst naar de finish van de tourrit kijken voor we doorrijden.
Rond 10 u rijden we door naar onze volgende halte: Lethbridge. Het wordt een rit van ongeveer 350 km. We zullen onze laatste nacht in Canada slapen.
We komen al snel in een grote vlakte waar heel veel koolzaad gekweekt wordt. We zitten wel nog steeds op een hoogte van ongeveer 1000 meter. Bergtoppen zien we slecht heel in de verte. Het is buiten behoorlijk fris met 15° en het begint ook nog goed te regenen.
De middagpicknick is uit miserie gewoon vanachter onder het kofferdeksel. Er waait een zotte wind. Na een gewoon boterhammetje zitten we al snel weer in de auto.
Ons hotel is een mega-hotel met een mooi, behoorlijk groot zwembad en…het ligt rechtover onze kamerdeur. Het wordt een groot stuk van de namiddag van ons (vooral van Jeroen en Karlien) alleen.
Guido en ik gaan op zoek naar het verhuurcenter van National want we hebben een probleempje met onze auto: de afstandsbediening doet het niet meer en soms kunnen we de auto maar bij toeval op slot doen.
De man van het verkoopcenter van National (hier rechtover ons hotel) stuurt ons de goede weg op. We worden geholpen in die zin dat de kerel daar ons toont hoe we de wagen kunnen afsluiten en openen zonder de afstandsbediening te gebruiken. Hij heeft geen gelijkwaardige vervangwagen voor ons. Hij gaat met onze wagen tot aan de naburige Dodge-garage in de hoop daar het probleem op de lossen. Maar neen, de afstandsbediening is kapot en kan niet onmiddellijk vervangen worden. Enfin, onze auto kan vast en weer los, meer hoeft voor ons niet echt.