Zo 11/7/2010 :
Zondag – Vlaamse feestdag – finale van de wereldbeker voetbal
We staan op tijd op en zijn al om 7u15 op weg naar Moraine Lake. Het is
er meestal heel druk en… de mannen willen toch naar de finalematch
Nederland – Spanje kijken. Daarom hebben we ons programma zo
georganiseerd dat we in de voormiddag alles kunnen bekijken en tegen
12u30 kunnen picknicken op onze kamer bij de aftrap van de match.
Op de weg naar Moraine Lake hopen we toch beren te zien. Het
fototoestel en de filmcamera liggen klaar in de auto. Maar neen… een
eland en twee herten, meer is het niet geworden.
Moraine Lake is eigenlijk nog mooier dan Lake Louise. Op het tijdstip
dat wij er zijn is er nog maar amper volk. We hebben het meer dus
rustig kunnen bekijken in al zijn schoonheid. Vooral het zicht van aan
het bankje van waaruit de foto’s van het meer in alle toeristische
gidsen genomen werd, is prachtig. Het turquois-blauwe meer, de bergen
die erin weerspiegelen, de reusachtige gletjsers die hun smeltwater
naar het meer laten vloeien.
Het is behoorlijk fris op dit moment van de dag en we kunnen onze
jasjes wel gebruiken. We vinden snel een rustige picknickplaats voor
het ontbijt.
Nadien gaan we nog even naar ons hotel voor een sanitaire stop.
Voor deze voormiddag staat ook het Yoho National Park op ons programma.
De rit wordt maximaal 45 km (en ook terug natuurlijk). Ook nu blijven
de beren veilig uit ons zicht. Het is ook redelijk frisjes, volgens
Pieter geen weer om een beer door te jagen. We hopen dus voor de beren
op onze rit van morgen naar Bannf.
Onze eerste stop is bij het Spiral Tunnel Viewpoint. Om de grote
helling voor de spoorlijn te overbruggen heeft de Canadian Pacific
Railway twee spiraalvormige tunnels gebouwd. Je kan de trein de tweede
tunnel zien verlaten terwijl zijn laatste wagons de eerste nog moeten
inrijden. Er staat een trein klaar om de tunnel in te rijden maar er
blijkt een probleem te zijn met een ander stel. We wachten ruim een
half uur en lezen ondertussen alle infopanelen. De trein beweegt niet
en we besluiten dan toch maar door te rijden.
Ondertussen stopte er ook een bus Japanners. Wat de Hollanders voor
Zuid-Europa betekenen, zijn zij voor Canada en de States. Ze zijn
behoorlijk irritant, ze willen veel foto’s, willen steeds mee op het
plaatje en verwachten dat andere toeristen hun niet hinderen bij het
nemen van de nodige kiekjes. We zien de bus verschillende keren vandaag
en elke keer bevestigen ze wat we van hen denken.
De volgende halte is het Natural Bridge Viewpoint. Wat eens een
waterval was, is door erosie nu bijna een natuurlijke overbrugging van
de rivier geworden: de moeite waard.
We rijden nog verder in het park naar het Emerald Lake. We krijgen weer zo’n prachtig blauw meer voor de moeite.
’s Middags picknicken we op de kamer en kijken de mannen naar het
voetbal. En ja, onze favoriet wordt wereldkampioen. De Hollanders hier
in Lake Louise zijn heeeeel stil... :-)
Mama doet ondertussen nog een machientje was. Buiten drogen zal niet lukken, want het regent.
