Terug naar het dagboek....

Do 8/7/2010 :

We staan op om 6 uur om om 6u30 aan het ontbijt in de kelder van ons hotel te zijn.
Om 7u05 staan we beneden in de lobby van het hotel met onze pakken en zakken. ’t Is een indrukwekkende rij… De man van de valetparking haalt onze auto op… hij is er dus nog. Snel inladen, want we staan op de busstrook.
Via Penderstreet  en Lion Bridge rijden we Vancouver uit. Het wordt een dag met een ferme rit van 450 km richting Kamloops. De afstand op zich valt eigenlijk nog mee maar de weg laat ons alle moois van Canada meemaken op korte tijd: bergen, kleine, grote en grotere rivieren, grote en zelfs reusachtige meren.
Onderweg stoppen we een paar keer om een aantal watervallen te bekijken, te filmen en te fotograferen. De echte grootsheid van dit landschap kunnen we niet mee naar huis nemen, we hebben het wel gezien en meegemaakt, de nattigheid (en de zere voeten) gevoeld.
We bezoeken achtereenvolgens de Shanon Falls, de Brandywine Falls en de Nairn Falls. Het gebied rond de watervallen is een Provincial Park. Het wordt goed onderhouden, wandelpaden worden aangelegd en onderhouden, er zijn nette WC’s en picknickplaatsen. Voor de parking betaal je $1. Dit is vooral een bijdrage in het onderhoud.
Onze inkopen voor de picknick doen we in Whistler. De ski-nummers van de Olympische winterspelen vonden plaats in Whistler. Het gebied rond Mount Whistler is voor de Canadezen het skigebied bij uitstek.
We eten aan de Nairn Falls, een eindje voorbij Whistler. Joepie, het wordt in een paar dagen weer onze eigen picknick uit onze frigobox. Het smaakt des te meer omdat het geen gokje is maar de zekerheid van Frans brood, pistolets met hesp, kaas en zelfs Nutella. Een grote fles melk met Nesquick erin passen daar uitstekend bij.
Van de picknickplaats naar de Nairn Falls is nog 1,5 km stappen. Het is snikheet en het pad erheen is behoorlijk zwaar. Het plekje aan de waterval zelf ligt in de volle zon. Het was echter wel de moeite waard. Zoveel geweld neerstortend water, zoveel effect op het reliëf… dat hadden we nog nooit gezien.
Het volgende deel van de rit vordert behoorlijk traag. Mooie wegen maar veel bochtenwerk en ferm klimmen en stevig afdalen.
Gelukkig loopt het tweede deel van rit vlotter.
Om 18u zijn we in Kamloops. Ons hotel is mooi maar ligt wel heel kort bij de Highway. Gelukkig is er binnen van het geluid weinig te merken.
’s Avonds eten we in een Italiaan rechtover het hotel. Pieter vat samen: great food, no taste. We hebben nog nooit zo slecht gegeten in de States…


water1       water2       water3

                                       Shannon Falls                                                Brandywine Falls

foto

    Belgische pottenkijkers