Vr 2/7/2010 :
Een beetje kriebels…niet zo best geslapen… de wekker zegt 5u40. Vandaag vertrekken we naar de States en Canada.
Vorig jaar deze tijd zeiden de kinderen ongeveer dagelijks ; “Weet je
wat, Ottawa” of “Weet je wat, Canada”. Ze hebben uiteindelijk gelijk
gekregen en dit wordt misschien de laatste reis met ons 5.
Eten en het laatste ruimen en dan gaat het met peter en tante Tine
richting station Liedekerke. Voor elk een grote valies en 4 stuks
handbagage. Het wordt sleuren.
Met de trein van 7u17 zijn we om 8u in Zaventem. Dat loopt allemaal
bijzonder vlot. Nadien schuiven we zo’n uur aan voor de check-in van
American Airlines. De weegschaal toont een totaal van 80 kg bagage voor
ons 5. Dat is een stuk meer dan 5 jaar geleden; nu hebben we elk een
dikke jas en 2 lange broeken bij. Onze trip wordt een stuk minder
tropisch dan de vorige keer.
Er zijn opvallend veel gezinnen met grote kinderen die naar de States
trekken. Rond 11u30, dus met niet al te veel vertraging, stijgt onze
Boeing 767 op. Het wordt een vlucht met redelijk wat turbulentie
en veel gehuil van baby’s.
We landen op de luchthaven van Chicago O’Hare om 13u plaatselijke tijd
(20u in België). Met een plaatsje net achter de vleugel zijn we niet zo
snel van het vliegtuig. De tijd dringt, we hebben slechts 2u15 om door
de controle van Homeland Security en de douane te komen. We schuiven
ongeveer een uur aan. Met de nodige en gekende vragen naar het doel van
onze trip, of we meer dan 10000$ bij ons hebben, of we al eerder in de
States waren en met welk doel.
Nadien gaat het supersnel naar het ophaalpunt van onze bagage. We moeten die zelf brengen naar de bagage check-in voor onze vlucht naar Seattle. Gelukkig deze keer alleen maar op de band zetten en we kunnen verder rennen. We hebben echt niet veel tijd. Met een treintje worden we naar het andere eind van de luchthaven gebracht waar onze vlucht vertrekt om 15u30. Het wordt een rustige vlucht met minder turbulentie en een schitterend zicht op het landschap.
Het valt ons net als de vorige keer op hoe “slank” wij Europeanen zijn.
De meeste mensen zijn echt wel meer dan volslank. Dat kan ook moeilijk
anders als je ziet hoe veel ze eten en vooral hoeveel frisdrank ze
binnenkappen.
Seattle: Tacoma airport – We landen om17u20 plaatselijke tijd (in België is dan 2u20).
Met de trolley’s aan de hand gaan we naar ons hotel op een kleine kilometer van de luchthaven.
De temperatuur valt wel dik tegen. Van meer dan 30 graden in Pamel zijn
we vandaag in 18 graden terecht gekomen. Het regent zelf een paar
druppels.
Naast ons hotel is een restaurant dat 24 uur op 24 open is. De dame
bekijkt ons met rare ogen omdat we alleen een hoofdgerecht willen en
nadien nog meer omdat zelfs de mannen hun bord niet opkregen.
Na een beetje zoeken krijgen we de douche aan het werk (oei, dat met
een ingenieur en twee in spe ;-) ) en kruipen we om 21u in ons
bed. We hebben 2 mooie en vooral frisse kamers met elk 2 queen-size
bedden.
Zaventem
Seattle-Washington